Cosmo Kapak Kızı Lidya Pınar

Kendini Cosmo okurlarına 3 cümleyle anlatır mısın? 
“Kızlar acaba…” diye başlayan cümleler genelde benden çıkar. Bazen çok düşünüyorum bu yüzden benimle sürekli dalga geçerler. “Lidya yine overthinkistan’a gitti,” diye.

Küçüklüğünde en büyük hayalin neydi? Bugün burada olmak sana nasıl hissettiriyor?
En büyük hayalim sahnede olup dans edip şarkı söylemekti, hayalimi gerçekleştirdiğim için kendimle gurur duyuyorum.

Hayal kurun, gerçekleşecek.

Sahnede olmak istediğini ne zaman fark ettin?
Küçükken ailemle tatile gittiğimde ufak gösterilerde sahne alırdım. İlkokulda yıl sonu gösterilerinde ortada en önde olurdum. Sanırım o zamanlar da sahnede kendimi göstermeyi çok seviyordum.

Grupta olacağını öğrendiğinde aklından ilk ne geçti?
Ağlamaktan görüşüm çok bulanıklaşmıştı, gözüm ilk önce kalabalıkta ailemi aradı. Onlarla göz göze geldiğimde kendime “başardın” dedim.

Grup kurulduktan sonra hayatının manifest dışındaki kısımları nasıl değişti?
Programımız haliyle çok yoğun bu yüzden bütün hayatım manifest oldu diyebilirim. Uykum, yemeğim artık bir düzene oturdu ama arkadaşlarımla eskisi gibi vakit geçiremiyorum. Onlarla olabildiğince görüntülü konuşuyoruz, arkadaşlık görevimi bu şekilde telafi edebiliyorum.

Sence kız grupları neyi temsil ediyor?
Bence genç kızların hayallerini temsil ediyor. Birbirinden farklı altı kişiyiz ve herkes bizde kendilerinden birer parça bulabiliyor.

Fan kitlenize “manifam” diyorsunuz. Hatta kendilerine özel bir renkleri bile var: turuncu. manifam ile paylaştığın bir anını anlatır mısın?
Ben çok sıkı bir Seventeen fanıyım (Carat), konserimiz bittiğinde manifam bizimle fotoğraf çekilmek için sırada bekliyordu. İki kişi sıradan bana seslendi ve Seventeen ile ilgili bir fan şakası yaptılar. Çok şaşırdım ve mutlu oldum.

Onlara buradan ne söylemek istersin?
Hayal kurun, gerçekleşecek.

Provalar ve stüdyo süreçleri nasıl geçiyor? Yeni şarkı ve albüm hazırlıkları var mı? 
Provalarda çok eğleniyorum, her provada yeni bir şey öğreniyorum ve dans açısından daha da geliştiğimi hissediyorum. Üzerine çalıştığımız birkaç şarkımız var, onlar için çok heyecanlıyım. Albümümüz de yolda, güçlü bir manifest sizi bekliyor.

Grup arkadaşlarınla aranızdaki arkadaşlığı biraz anlatır mısın? Prova yapmadığınız zamanlarda birlikte neler yapıyorsunuz?
Bazen çok konuşuyoruz bazen de fazla sosyalleşmeden sadece susuyoruz. Arkadaştan ziyade abla-kardeş gibiyiz. Yediğimiz içtiğimiz ayrı gitmiyor. Bir günlük molalarımızda bile birbirimizi özlüyoruz.

Sahneye çıkmadan önce birlikte yaptığınız bir rutininiz var mı?
Neden yapıyoruz gerçekten bilmiyorum ama popolarımızı pışpışlıyoruz. Sanırım birbirimizden böyle güç alıyoruz.

Çok tatlı, bayıldım bu rutine. Peki birbirinizin stilinden nasıl etkileniyorsunuz?
Stil olarak kendimi en yakın hissettiğim kişi Sueda. Bazen üzerinde hayallerimdeki gibi bir kombinle karşımda beliriyor. Onun tarzından ilham aldığım çok oldu.

İlk konserinizde binlerce kişi vardı. Bu kadar kişiyi etkilemiş olmak nasıl bir his? O gece eve dönüp yatağa yattığında aklından neler geçti?
Konseri bitirmiş olmamıza rağmen böyle bir şeyi yapmış olmamızı hala sindirememiştim. Bütün gün sanki bir rüyaymış gibi hissettiriyordu. Vücudum çok yorgundu ama heyecanım sanki o sabahki gibi hala üstümdeydi. Sanırım bir hafta kadar birbirimize “Biz ne yaptık ya!” diyip durduk.

Final konuşmanda “Hayalim dans edip şarkı söylemekti. İnsanlara söylemekten çekiniyordum çünkü gerçekleşebileceğini düşünmüyordum” demiştin. Bu cümlen kalbime dokundu. Bugün geçmişteki Lidya’ya ne söylersin?
Hayal kurman için sağlam bir zemine basman gerektiğini biliyorum ama akışına bırakıp zihnini özgürleştirirsen her şeyi daha iyi yapacağına eminim. Hayal kurmaktan korkma çünkü gerçekleşemeyecek hayal yoktur.