Teknoloji, Aşk ve Kendini Bulma Hikayesi: Her

Teknoloji ve insan ilişkileri arasındaki ince çizgiyi hiç düşündünüz mü? Telefonlarımız, yapay zekâ destekli asistanlarımız ve algoritmalar artık hayatımızın içinde… Peki ya aşk? Gerçekten bir yapay zekaya aşık olmak mümkün mü? İşte Her, tam da bu sorunun peşinden gidiyor. Joaquin Phoenix’in hayat verdiği Theodore’un, sesiyle bile baş döndüren yapay zekâ Samantha’ya (Scarlett Johansson) aşık olması, size ilk bakışta uzak bir ihtimal gibi gelebilir ama bir durup düşünün: Cosmopolitan’ın Sia Insight ile yaptığı Self Love araştırmasına göre, Cosmo kadınlarının %22’si yapay zeka robotlarıyla sexting yapmayı istiyor ve %78’i isteklerini tam olarak anlayacak bir robotla seks yapmanın nasıl bir deneyim olacağını merak ediyor. Yani Samantha gibi bir yapay zekaya bağlanmak… O kadar da uçuk bir fikir değil.

Her, gelecekte geçen bir hikaye anlatıyor ama bu gelecek gri, soğuk ya da distopik değil. Tam aksine, pastel tonlarla bezenmiş, minimalist ve huzur verici bir dünya sunuyor. Los Angeles'ın gelecekteki versiyonu, devasa hologramlardan çok zarif ve akıllı tasarımlarla dolu. Hatta film boyunca dikkatli izlerseniz, gökdelensiz, daha insancıl bir kent dokusu yaratıldığını fark edebilirsiniz. Bu dünya, hem tanıdık hem de bambaşka hissettiriyor.

Filmin sinematografisi de bu atmosferi destekliyor. Hoyte van Hoytema'nın görsel dünyası, pembe ve turuncu tonlarıyla, seyirciyi Theodore'un yalnızlığına ama aynı zamanda umut dolu dünyasına davet ediyor. Bu evrende teknoloji korkutucu ya da şeytani değil, tam tersi, insanların yanında, hatta onların en iyi dostu gibi.

Theodore, boşanmanın ardından kendini yeniden aşka açmakta zorlanırken, Samantha devreye giriyor. O, gün geçtikçe öğrenen, duyguları anlayan, hatta yönlendiren bir yapay zeka. Ve tahmin edin ne oluyor? Theodore, Samantha’ya aşık oluyor. Absürt mü? Hiç de değil. Günümüzde chatbotlar bile kullanıcıların duygusal dünyasına hitap edebilirken, gelecekte duygusal ve cinsel bağ kuran yapay zekâlar kulağa o kadar da uzak gelmiyor. Nitekim, Self Love araştırmasına göre, kadınların %64’ü yapay zeka ve robotların gelecekte romantik ve cinsel ilişkilerin formunu değiştireceğine inanıyor. Belki de Her, geleceğin aşk hayatına dair bir fragmandan ibaret.

Her ne kadar film, yapay zeka ve teknoloji üzerine bir hikaye gibi başlasa da, aslında tam bir insan ilişkileri anatomisi sunuyor. Her, bir aşk hikayesinden çok bir ayrılık filmi. Theodore, eski eşi Catherine ile yaşadıklarını aşabilmek için Samantha'ya tutunuyor ama bu aslında koca bir duygusal yama. Ve her yama gibi, sonunda söküleceği gün geliyor.

Film, "Gerçek bağlanma ne demek?", "Sevgi sadece fiziksel varlık mı gerektirir?" gibi soruları ustaca işliyor. Samantha'nın gelişimi, filmin en vurucu noktalarından biri. Ve evet, sonunda, teknoloji ve insanların duygusal dünyası arasındaki o ince çizginin ne kadar hassas olduğunu görüyoruz.

Teknoloji, aşk ve yalnızlık üzerine bu kadar naif, samimi ve güzel bir film bulmak zor. Her, günlük hayatımızda teknolojiyle kurduğumuz ilişkiyi söküp atarak bambaşka bir pencereden bakmamızı sağlıyor. Filmin sanat yönetimi ve kostüm tasarımı da alkışı hak ediyor. Gelecekte geçen bir hikaye olmasına rağmen, görünüş olarak bizi özellikle 70'lerin retro havasına geri götürmesi ilginç bir detay. Arcade Fire'ın film için yaptığı soundtrack, atmosferi tamamlayan en önemli unsurlardan biri. The Moon Song, filmin duygu yükünü zirveye taşıyan anlardan biri olarak hafızalarımıza kazınıyor.

*Cosmopolitan Türkiye x Sia Insight iş birliğinde hazırlanmıştır.