Kız Öfkesini En İyi Gördüğümüz Film Sahneleri

Hollywood’un genellikle "sevimli, anlayışlı ve sakin" kadın karakterlerinden sıkıldık, değil mi? Neyse ki son yıllarda kız öfkesi, beyaz perdede tam anlamıyla bir patlama yaşadı. İster intikam dolu bir bakış olsun, isterse dünyayı yakıp yıkma arzusuyla yanan bir monolog, kadın karakterlerin öfkesini izlemek artık adeta bir terapi. Peki, sinema tarihinin en unutulmaz kızgın kadın sahneleri hangileri?

David Fincher’ın Gone Girl filminde Rosamund Pike’ın hayat verdiği Amy, sıradan bir “aldatılan kadın” hikâyesini adeta ters yüz ediyor. O meşhur “Cool Girl” monoloğu var ya, hani Amy’nin sevimli eş rolünden sıyrılıp saf bir öfkeyle kocasını alaşağı etmeye karar verdiği an… İşte o sahne, bir bakıma "Ben kimse için değişmek zorunda değilim." manifestosu. Amy’nin zeka dolu ve soğukkanlı planları, sinema tarihinin en etkileyici kızgın kadın sahneleri arasında zirveyi hak ediyor. Evet, biraz ürkütücü ama kabul edelim, bir o kadar da tatmin edici.

Ari Aster’ın Midsommar filmi, Dani’nin (Florence Pugh) ilişkisini ve travmalarını, güneş ışığında karanlık bir kabusa dönüştürüyor. Sevgilisi Christian’ın ihanetini öğrendikten sonra yaşadığı çöküş ve ardından gelen o meşhur “gülen ağlama” sahnesi... Tam anlamıyla “senin için üzülmüyorum, kendim için üzülüyorum” anı… Ve tabii ki finaldeki ateş sahnesi, Dani’nin çiçeklerden oluşan tahtında gülümseyerek izlediği o an, kadın öfkesinin en güzel tasvirlerinden biri.

Emerald Fennell’in Oscar ödüllü filmi Promising Young Woman da kadın öfkesinin ne kadar haklı olabileceğini kanıtlıyor. Cassie’nin (Carey Mulligan) gece kulüplerinde uyguladığı adalet sistemi ve o buz gibi bakışları... Her ne kadar sonu oldukça tartışmalı olsa da, Cassie’nin öfkesi baştan sona anlaşılabilir ve haklı.

Quentin Tarantino’nun ikonik Kill Bill serisinde, Gelin’in (Uma Thurman) intikam arayışı tam anlamıyla kız öfkesinin vücut bulmuş hali. Hele o meşhur “The Bride vs. Crazy 88” sahnesi! Katana, kan ve keskin bakışlarla dolu bu sahnede, Gelin’in sadece bir intikam makinesi olmadığını, aynı zamanda kaybedilmiş bir hayatın acısını taşıyan bir kadın olduğunu görüyoruz. Üstelik gelinlik içinde koca bir orduyu dağıtmak? Tam anlamıyla unutulmaz.

Yorgos Lanthimos’un The Favourite filmi, saray entrikalarını ve güç savaşlarını üç kadın karakter üzerinden anlatıyor. Sarah (Rachel Weisz) ve Abigail (Emma Stone) arasındaki pasif-agresif savaş, tatlı dilin ardındaki saf öfkeyi gözler önüne seriyor. Özellikle Abigail’in son sahnelerdeki sakin ama bir o kadar da intikam dolu bakışları, “Bazı savaşlar kılıçsız kazanılır” dedirtiyor.

Darren Aronofsky’nin Black Swan filmi, Nina’nın (Natalie Portman) kendini keşfederken yaşadığı içsel öfkeyi ve çatışmayı anlatıyor. Nina’nın kendisiyle olan mücadelesi ve özellikle finaldeki “Mükemmelim” deyişi, aslında öfkenin bazen ne kadar dönüştürücü olabileceğini gösteriyor.