Sütyen mi Sütyensizlik mi?

Cosmo 5 kadına sordu; "sütyen mi sütyensizlik mi?" Ve cevaplar...

Bengü, 43, Psikolog

Sütyen takıyorum ama nefret ediyorum. Hele yazları... 250 derecede, gerçekten işkence gibi. Ama giymesem de huzursuz oluyorum. Memelerim görünüyor mu, bakıyorlar mı bıdı bıdı... Ayrıca sütyen denilen şey bir sürü para! Pandemide sürekli evde olduğumuz için süper rahattı benim için, görüşmeyelim Sütyen Hanım, bay bay! Ayırdık öyle yolları. Dışarı çıkarken de üzerime ceket ya da mont giyeceksem “Amaan bee, kimse göremez zaten” deyip giymedim. İlk başlarda biraz garip geldi ama sonra çok hoşuma gitti doğrusu. Nasıl güzel bir his. Şimdi ofise giderken falan takıyorum yine. Pandemiden önce evde sütyenle dolandığım oluyordu, şimdi ise ayakkabılarımdan önce sütyeni çıkartıyorum.

Haa bir de, daha öncesi erkek arkadaşlar için sütyene döktüğüm paralara bir üzülüyorum ki, ancak bu yaşta anladım ki, adamların sütyene filan baktığı yok!

Sedef, 25, Çevirmen

21-22 yaşlarımda, fast-food’la aramın iyi olduğu bir dönemimdeydim. Sürekli “Sen biraz kilo mu aldın?” diyen arkadaşlarım gibi, sütyenlerim de darlamaya başlamıştı. Bir sabah ayna karşısında bilmem kaçıncı kombinimi denerken, “Ay yeter!” dedim, fazlalıklarımdan kurtulana kadar çıkartacağım şunu. Dışarı çıkar çıkmaz garip hissetmeye başladım. Sanki herkes memelerime bakıyordu. Şekli mi tuhaf duruyordu? Çok mu sallanıyordu? Uçları fazla mı görünüyordu? Diğer yandan püfür püfür esmesi de çok hoşuma gidiyordu! Bütün gün memelerimin nasıl göründüğünü düşündüm, vize gününe denk getirmeseydim iyiydi! Ertesi gün elim alışkanlıktan sütyenime gittiğinde durdurdum kendimi. Asıl fazlalık sütyenimdi. O gün bugündür hiç sütyen takmıyorum. Seksi iç çamaşırı kombini yapmam gereken günler hariç!

Görkem, 29, İletişim Danışmanı

Rutin günlerde sütyen kullanmam. Memelerim Sydney Sweeney’ninki gibi mi? Tabii ki hayır. Ama konfor daha önemli benim için ve başlarım sütyenine! Sadece bu konuda ikilemde kaldığım tek an var: Seksle sonuçlanması muhtemel bir date’e giderken sütyen takmalı mıyım, takmamalı mıyım? Hayır, adamı date’te etkilemek için değil. Ön sevişmede üstümü çıkartır çıkartmaz memelerimle göz göze gelmek onu şaşırtır mı diye! Bazen sütyen daha yumuşak bir geçiş sağlar diye düşünüp takıyorum, bazen sütyensiz daha seksi hissediyorum diyerek takmıyorum. Sosyal deneye döndü benim için, tarafımı seçemedim henüz.

Defne, 35, İşletme sahibi

Sütyeni oldum olası sevmemişimdir. Ama küçük bulduğum ve şeklini de sevmediğim memelerimi ergenliğimden beri takıntı haline getirdiğim için hep taktım. Sanki sütyen, memelerimin makyajıydı. Dışarıda sütyen sayesinde tam istediğim gibi görünürdü ama eve gelir gelmez fırlatır atardım. Bir dönem takıldığım çocuğun, memelerimi görünce “Bunlar niye böyle?” diye sorması, benim için bardağı taşıran son damla oldu. Şimdi olsa ağzının payını verirdim ama o zaman daha 25 yaşımdaydım. Aşmayı da çok denedim bu takıntımı ama beğenemiyordum işte, ne yapayım? “Madem bu kadar rahatsızsın, git yaptır, rahatla” dedim kendime. İnternetteki videolar biraz kafamı karıştırmıştı ama annemin de desteğiyle meme ameliyatımı oldum. O da söylenmelerimi dinlemekten sıkılmıştı belli ki! Kolay bir süreç değildi ama şimdi kendimi ne kadar rahat ve mutlu hissettiğimi düşününce, iyi ki diyorum. Böyle iyi hissediyorum, kim ne diyebilir? Yedi yıldır sütyensizim, mutluyum, takıntısızım; iki anlamda da!

Öykü, 26, Tasarımcı

Bir cuma akşamı cool bir kulüp için hazırlanırken ne zamandır dolabımda duran transparan bluzuma gözüm takıldı. Alalı neredeyse bir yıl olmuştu ama hâlâ doğru kombinle giyememiştim. Sütyenle de bralet’lerle de hiç hoş durmuyordu. O an dedim ki, yap kızım bir çılgınlık! Bir zamanlar öylesine internetten aldığım yıldız şeklinde meme ucu kapatıcıları kaptım ve üzerine transparan bluzu giydim. İnanılmaz görünüyordum. Kabul etmeliyim ki, bir yanım, gideceğim mekanın pek bilinmemesine güveniyordu. Yani, evet, harika görünüyordum ama çok tanıdığım da olmayacaktı.

Kendimi çok iyi ve seksi hissederek kulübe gittim. Kalabalığın içinde bakışlardan doğru transparan kombini yaptığımı anlamıştım. Özgüvenin doruklarındayken olmaz sandığım şey oldu: Kafamı çevirdiğimde üç yıl önce mezun olduğum, herkesin birbirini tanıdığı o liseden koca bir grupla karşı karşıya geldim! O kadar güveniyordum ki mekanın henüz bilinmediğine. Mecburen gittim yanlarına. Gecenin geri kalanında özellikle onların yakınında ya da görebilecekleri yerlerde kollarımla ya da saçlarımla memelerimi kapatmaya başladım. Hala düşünüp düşünüp kendime kızıyorum. Gittin, onu giyindin, çok da iyi hissettin, neden birilerini görünce saklama ihtiyacı hissettin? Memelerime sansür istemiyorsam önce otosansürü bırakmalıyım, değil mi? Başaracağım!