Erkekler Neden İlişkide Hep Annelerini Arıyor?

Yanda yazdığım diyalog geçtiğimiz yaz, çok yakın bir erkek arkadaşımla aramda geçmişti. Bir ara çok yükselip “Bu ne sorunlu bir bakış açısı böyle” falan dediğimi de hatırlıyorum ama oraları boş verelim. Üzerine sayısız makale, tez yazılmış bir konudan bahsediyoruz. Mizahına da dramına da doyum olmayan bir hikaye. Gupse Özay da ‘Eltilerin Savaşı’ndan önce ‘Gelin-Kaynana Savaşları’nı yazmalıydı bence. 

Bu yazıya başlamadan önce bahsettiğim arkadaşımı aradım. “Yeni yazımda senden ve senin gibi düşünen erkeklerden bahsedeceğim” dedim. Şöyle cevap verdi, “Amerika’yı yeniden keşfetmeye hiç uğraşmayın, benim ve benim gibi erkeklerin durumu şu: Rahimden kovulduk ama kucaktan inmeyi reddediyoruz. O yüzden her kadında annemizi arıyoruz.” Cümledeki tehlikeyi fark ettiniz mi bilmem. “Biz değişmeyiz, siz durumu kabullenmeye bakın” diyor. Tıpkı annesinden beklediği gibi, her koşulda bağışlanmayı istiyor…

Yakın kız arkadaşlarımın çoğu, annesinden güvenli bir şekilde kopamamış, daha net bir ifadeyle birey olamamış partnerlerinden şikayetçi. Birçoğu sevgilisinin ya da eşinin, kendisinden anne rolü beklediğini söylüyor. Sonsuz sabır, anlayış, bütün hatalarının görmezden gelinmesi, görmüş bulunduysanız da affedilmek ve mümkünse her konuda fedakarlık en başlıca arzuları… Oooldu canlarım! Suyundan da koyalım mı?

Bir de bu işin arkalarının toplanması, o asla bulunmayan teki kayıp çoraplarının bulunması ve mümkünse anneleri kadar güzel yemek yapmanız gibi kısımları var ki o beklentilerin ucunu bucağını görmek zaten mümkün değil. Evli ya da sevgilisiyle yaşayan pek çok kadının en temel problemlerinden biri bu. Bu yüzdendir ki pek çok kadından sık sık şu cümleyi duyuyoruz: “Pardon da! Çocuk bakmak istesem çocuk doğururdum zaten.” 

Geçtiğimiz haftalarda YouTube’da Serkay Tütüncü’yle röportaj yaptım. “Her şeyinin sevgilin tarafından, senden önce düşünülmesi hoşuna gider mi?” diye sordum. Benim sorumda annelik ifadesi geçmiyordu ama bu durum Serkay’da, "anneliğe soyunan kadın figürü" olarak tınlamış olacak ki soruma, “Bu anne rolüne giriyor. Ben aksine, o alana girilmesinden hiç hoşlanmam” diye cevap verdi ama şöyle devam etti: “Evet, erkekler genelde bundan hoşlanıyor. Benim de çok sayıda, böyle kadınlardan hoşlanan erkek arkadaşım var.” 

‘Şakir Paşa Ailesi: Mucizeler ve Skandallar’ dizisinin fanıyım şu ara. Dizinin ikinci bölümünde geçen bir sahnede, Vahide Perçin muhteşem oyunculuğuyla gözlerini İtalyan gelini Aniese’ye dikiyor ve şöyle diyor: “Erkekler neden annelerini çok severler biliyor musun Aniese? Çünkü oğulları ne hata yaparlarsa yapsınlar, anneleri hep onların tarafını tutar.” 

Bu ifade kulağıma o kadar hüzünlü, o kadar acınası geldi ki etkisinden bir süre çıkamadım. Ee, o kadar psikolog ve ilişki danışmanı ağız birliği etmiş gibi boşuna üstüne basa basa, “Bir erkekle kuracağınız ilişkiyi öngörebilmek için annesiyle kurduğu ilişkiye bakın” demiyor.

Sizi baştan uyardım. Konu derin… Hadi biraz da siz bahsedin! 

Filiz, Reklamcı, 31, Bursa 

Bir erkeği annesi kadar şımartmıyorsanız, ona karşı en temel vazifenizi yerine getirmiyorsunuz demektir bu. Erkeklerin hepsi aynı. En eğitimlisi de en entelektüeli de… Bence anneler, kendi dünyalarında eşlerinden görmediği ilgiyi oğullarına akıttıkları için oğulları da kendini hayat boyu "Aslan kral" zannediyor. 

Selim, Avukat, 36, Ankara 

Niye sevgilimin kucağına yatayım, başımı okşasın istiyorum çünkü annemizden alışkın olduğumuz koşulsuz sevginin ve bağışlanmanın sembolü bunlar. Erkek, kadına kıyasla güçsüz bir yaratık. O yüzden yetişkin hayatında da hep birlikte olduğu kadına sığınmak ve bağışlanmak istiyor. Ben aşık olduğum kadınların, fiziksel olarak da anneme çok benzediğini fark ediyorum. 

Şeyda, Oyuncu Menajeri, 29, İstanbul 

Üniversite döneminde mutfağa meraklıyım. Sevgilimin bir kez bile, “Çok güzel yapmışsın” dediğini duymadım. Her zaman, “Neredeyse annem kadar güzel yemek yapıyorsun” derdi... Erkeklerin hemen her konuda en büyük çıtaları anneleri ve bence hayatlarına giren her kadını anneleriyle boy ölçüştürmeye meyilliler. 

Birce, Influencer, 33, İstanbul 

Erkeklerin bazı eski sevgililerinden bahsederken şöyle dediklerini çok duyuyorum. “O, annemle tanıştırdığım tek kızdı.” Eee ne yapalım bu bilgiyle? Anneleri en büyük onay merci onlar için. Aşırı "anneci" erkeklerden kaçınırım. Çünkü ömür boyu o anneyle kıyaslanacağım. Yok ya! Ben almayayım.