İyi Ki Varız!

“Durmak”. Tüm koşturmacanın ortasında şöyle bir durmak, kendimizle başbaşa kalmak. Herkes “biri” olmaya, “biri kadar başarılı olmaya”, “biri gibi güzel olmaya” odaklanmış durumda. Bunu başaramadığı her anda mutsuz oluyor insan. Benim burnum neden bu kadar büyük? Ben neden onun kadar güzel dans edemiyorum? Cildim neden ışıl ışıl değil? Bu yaz tatile neden oraya gidemedim? Böyle sorularla kendimizi yiyip bitiriyoruz. Tabii ki bunun en büyük sebeplerinden biri sosyal medya. Ve yine sosyal medyanın bize unutturmaya çalıştığı çok önemli bir şey: Kendimiz olmak.

Sürekli birileri gibi olma yarışından sıyrılıp kendimize dönmek gerek. Bir hedef varsa, o da kendimizin en iyi versiyonu olmak olmalı. Neyin popüler, moda ya da seksi olduğunu düşünüp kalıplara sığmaya çalışmak yerine kendinizi keşfedin. Gerçekte nasıl birisiniz? Geliştirmeye değer özellikleriniz neler? Sizi en çok ne mutlu ediyor? Neyde yeteneklisiniz? Bunları düşünün ve sadece kendinizin en iyi versiyonu olmak için zamanınızı harcayın.

Bir gün podcast dinlerken kendime bakış açım değişti. Bazen işler yolunda gitmediğinde kendimize çok yükleniriz. “Bravo, bu işi de batırdın!”, “Aptalım ben, aptal!” gibi lafları az söylemedik değil mi? Halbuki bir düşünün, böyle lafları etrafınızda herhangi biri tökezlediğinde yüzüne söyleyebilir misiniz? Muhtemelen hayır. Kibar ve düşünceli olup karşı tarafı tekrardan ayağa kalkması için cesaretlendirirsiniz. Peki, aynısını neden kendiniz için yapmıyorsunuz? Kendinize acımasız davranmayın. En yakın arkadaşınız, ömür boyu yanınızda olan, her anınıza şahitlik eden tek bir gerçek var: kendiniz. Ona iyi bakın.